وز کرم می نشنود یزدان پاک

دزدكی از مارگیری مار برد

ز ابلهی آن را غنیمت می شمرد

وارهید آن مارگیر از زخم مار

مار كُشت آن دزد خود را زار زار

مارگیرش دید پس بشناختش

گفت از جان ، مار من پرداختش

در دعا می خواستی جانم از او

كش بیابم مار بستانم از او

شكر حق را كان دعا مردود شد

من زیان پنداشتم آن سود شد

بس دعاها كان زیان است و هلاك

وز كرم می نشنود یزدان پاك

مصلح است و مصلحت را داند او

کان دعا را باز میگرداند او

.

.

+ مولانا